ได้โปรดมองตากับฉันได้ไหม
ให้มันเป็นวันสุดท้าย
ที่ฉันจะถามว่าเรารักกันอยู่ไหม
ก็มีคิดถึงอยู่บ้าง
ตอนนั่งฟังเพลงอยู่บ้าน
เจ็บเจียนตายจนไม่อยากพบเจอใคร
I have เพียง Only you before u run out of my side
ห้องนี้มันช่างว่างเปล่า เลยทำให้นึกถึงวันสุดท้าย
น้ำตามันเริ่มจะไหล เพราะว่าวันนี้ไม่เธอแล้ว
พรุ่งนี้ต้องยืนให้ไหว ยอมรับความจริงให้เธอเลือนหาย ไป
ผมไปผับแต่เธอไปวัดไปโบสถ์
ผมคงไม่ต้องชี้ว่านี่ใครรักใครโกรธ
ถ้าวันนี้เธอไม่มีผมให้ยืนข้างๆ แล้ววันพรุ่งนี้ตอนไปโรงเรียน
ถ้าหากว่าฝนมันตกแล้วใครจะคอยไปรับไปส่ง
น้ำเย็นปลาไม่ว่าย
เธอบอกเธอกลับมาไม่ได้
เรื่องจริงไม่มีสีให้ป้าย
แน่นอนว่าผมคงหนีไม่ได้
แต่ก่อนผมเคยสุขอยู่กับปี้จุดอยู่กับตี้
อัดให้แน่นแล้วก็จุดอยู่กับพี่
ผมสนุกอยู่กับงีบ บางทีจุกอยู่กับมีด
มันเลยเป็นเหตุผลที่ผมหยุดอยู่กับที่
อ้อนวอน อยากให้เธอลองตอบ
สายตาคู่เดิมผมยังคงมองออก
ว่าเธอรักผมแน่นอน ไม่ยอมหรอก
คืนนี้แม่งเหงา Sus ไม่มีเธอให้นอนกอด
ได้โปรดมองตากับฉันได้ไหม
ให้มันเป็นวันสุดท้าย
ที่ฉันจะถามว่าเรารักกันอยู่ไหม
ก็มีคิดถึงอยู่บ้าง
ตอนนั่งฟังเพลงอยู่บ้าน
เจ็บเจียนตายจนไม่อยากพบเจอใคร
I have เพียง Only you before u run out of my side
ห้องนี้มันช่างว่างเปล่า เลยทำให้นึกถึงวันสุดท้าย
น้ำตามันเริ่มจะไหล เพราะว่าวันนี้ไม่เธอแล้ว
พรุ่งนี้ต้องยืนให้ไหว ยอมรับความจริงให้เธอเลือนหาย ไป
Yesterday I knew something
My heart was broken someone
Fuck up with my feelings
That night I was thinking
fFnd the way to calm n chilling
because this time it's like an earthquake
The hurricanes are coming again nn
Pulling the trigger on my brain like joker
Remind myself I'm error why all my scar are bigger
คิดถึงแค่ไหนก้คงไม่ได้เจอ ต้องเก็บเอาไว้
ในหนังสือเล่มเดิม ตื่นมาตอนเช้าเพื่อรอการแจ้งเตือน
ยังโกรธอยู่ไหมกับเรื่องที่ฉันเคยทำให้เธอ
ได้โปรดมองตากับฉันได้ไหม
ให้มันเป็นวันสุดท้าย
ที่ฉันจะถามว่าเรารักกันอยู่ไหม
ก็มีคิดถึงอยู่บ้าง
ตอนนั่งฟังเพลงอยู่บ้าน
เจ็บเจียนตายจนไม่อยากพบเจอใคร
I have เพียง Only you before u run out of my side
ห้องนี้มันช่างว่างเปล่า เลยทำให้นึกถึงวันสุดท้าย
น้ำตามันเริ่มจะไหล เพราะว่าวันนี้ไม่เธอแล้ว
พรุ่งนี้ต้องยืนให้ไหว ยอมรับความจริงให้เธอเลือนหาย ไป
ฉันก็ยังลืมมันไม่ได้หรอก
ภาพความทรงจำ ที่ได้ใกล้เธอ
ตอนเธอจะไป ก็ไม่ได้กอด
คนอื่นไม่ได้ถ้าไม่ใช่เธอ
มันจะเป็นใครก็ไม่ได้เลย
เก็บตัวในห้อง ไม่อยากพบเจอใคร
สั่งสมอง ให้มันลบเธอไป
หัวใจไม่ยอม ให้ฉันลบเธอออก
ไหล่ชั้นเมื่อก่อน เธอซบเธอกอด
เคยล้มเคยปลอบ เคยอยู่ใกล้หนิ
เชือกรองเท้า ฉันอยากผูกให้อีก เธอถูกไม่ผิด
เธอเหมือนพันลำที่ฉันดูด แต่ดันจุดไม่ติด
ได้โปรดมองตากับฉันได้ไหม
ให้มันเป็นวันสุดท้าย
ที่ฉันจะถามว่าเรารักกันอยู่ไหม
ก็มีคิดถึงอยู่บ้าง
ตอนนั่งฟังเพลงอยู่บ้าน
เจ็บเจียนตายจนไม่อยากพบเจอใคร
I have เพียง Only you before u run out of my side
ห้องนี้มันช่างว่างเปล่า เลยทำให้นึกถึงวันสุดท้าย
น้ำตามันเริ่มจะไหล เพราะว่าวันนี้ไม่เธอแล้ว
พรุ่งนี้ต้องยืนให้ไหว ยอมรับความจริงให้เธอเลือนหาย ไป